Onlangs luisterde ik tijdens het hardlopen – jawel – naar muziek op mijn mobiele telefoon. Op de één of andere manier komt de tekst van een liedje altijd duidelijker binnen wanneer je luistert via een koptelefoon (in dit geval zo’n versie met twee oordopjes). Er viel mij iets op in het nummer dat ik hoorde: de tekst ging over wijn. Wat mij op een idee bracht.
Maar ik was niet de enige en dus ook niet de eerste. Een leuke All-Time Top-30 van Wine Songs kun je vinden op de website Into Wine. Uiteraard vind je daar het nummer Red red wine dat wereldwijd bekend werd in de versie van het Britse UB40. Het origineel dateert uit 1968 en is van niemand minder dan Neil Diamond.
Het is opvallend dat Neil rode wijn uitkoos om zijn liefdesverdriet te verdrinken. Bij ‘grijpen naar de fles’ denk je toch eerder aan iets sterkers. Dan is de verdovende werking groter. Wellicht kwam het door zijn joodse, grootstedelijke achtergrond. Wanneer hij een red neck was geweest, had hij naar de bourbon gegrepen of nog waarschijnlijker, naar zijn eigen moonshine.
Maar luister vooral naar de vrolijke rocksteadyversie van het liedje, die zanger Tony Tribe al in 1969 opnam. Of naar de versie van Peter Tetteroo, de zanger van Tee Set, die er in 1968 een top-10 notering mee behaalde.
Het lied dat ik hoorde met de frase over wijn was het nummer Count of Tuscany van de Amerikaanse progressive metal band Dream Theater, die bestaat uit louter virtuozen en dus garant staat voor véél noten per minuut. Ik hoorde zanger James LaBrie (what’s in a name op wijnbijheteten.com) zingen:
The soldiers came to hide in barrels filled with wine
Never to escape, these tombs of oak are where they diedDown the cellar stairs I disappear
Like the angel’s share the end is near
Come and have a taste, a rare vintage
All the finest wines improve with age
Een beetje creepy tekst – het is metal tenslotte – wijn drinken uit vaten met een paar dode soldaten erin. De strekking van het lied begrijp ik niet goed, maar wat ik wel weet is dat dit stuk tekst een behoorlijk hoog ‘wijngehalte’ heeft: eiken vaten, proeven, een zeldzaam oogstjaar, het rijpen van goede wijnen en zelfs the angel’s share komen voorbij. Dat is wel wat anders dan al die liedjes met één keer het woord wijn erin. Misschien komt het door de leeftijd van de heren van Dream Theater, stergitarist John Petrucci is ruim een maand ouder dan ik, zanger Labrie is de 50 net gepasseerd: mannen van middelbare leeftijd met een goedgevulde bankrekening, die drinken geen bier maar wijn. En het lied gaat over Tuscany: dat kan geen toeval zijn – denk aan Brunello di Montalcino.
Op Youtube staat Count of Tuscany ook met Spaanse ondertiteling – meteen een leuke oefening voor je Spaanse wijnterminologie. Wie zich niet door het hele nummer heen wil werken – wat ik me best kan voorstellen – begint met luisteren op 7 minuut en 51 seconden.
Een nummer dat niet in de Engelstalige wijnliedjestop-30 staat is de Nederlandse vertaling van Paul Anka’s A Steel Guitar and a Glass of Wine, gezongen door John Spencer – niet te verwarren met Jon Spencer. Dit lied stond in 1983 in de top-40 met als hoogste notering nummer 26. Ik ben benieuwd wat John zoal drinkt tijdens zijn romantische nachtjes.
wijnbijheteten 